Milanówek

opiekunki projektu: Agata Markiewicz i Ewa Kozak
szkoła: Gimnazjum Społeczne Milanowskiego Towarzystwa Edukacyjnego
zakres działań: cała szkoła
metoda: warsztaty CoResolve
temat: ,,Inna/Inny w szkole”

Główne działania podejmowane przez grupę projektową

W projekt zaangażowało się  się 6 uczennic z klasy trzeciej gimnazjum. To one zareagowały pozytywnie na przedstawioną (muszę uczciwie przyznać bardziej z poczucia obowiązku niż z mojej wewnętrznej potrzeby) propozycję kolejnego w naszej szkole projektu. To był trudny czas dla nas wszystkich bo na początku września zmarł uczeń (kolega wymienionych dziewczynek) więc podchwyciłam ich gotowość traktując projekt też trochę jako element terapii. Na szkolenie pojechała za mnie Ewa Kozak, koleżanka, która wynalazła wiadomość o projekcie. Wraz z nią uczennica – Agata. Obie przyjechały właściwie  już zdecydowane jaką metoda chcą pracować. Były zachwycone CoResolve. Reszta z nas postanowiła zawierzyć ich wyborowi.

W marcu odbyło się szkolenie z tej metody. Ponieważ grupa mogła liczyć około 20 osób postanowiłam dodatkowo przeszkolić reprezentantów klas pierwszych i drugich. Warsztaty bardzo się dzieciom podobały . Ja byłam absolutnie zachwycona właściwie każdym elementem tej metody.

Dużo opowiadałyśmy o tych warsztatach w pokoju nauczycielskim i udało nam się zainteresować tematem resztę grona. Opiekunki projektu były zaś na tyle miłe, że przyjechały przeszkolić radę pedagogiczną. I tu ukazuje się prawdziwy sukces projektu ! Nasze gimnazjum jest w procesie przekształcania w szkołę podstawową. Nauczyciele i nauczycielki są sfrustrowani, że likwiduje się coś co przez wiele lat wspólnie budowali, są niepewni przyszłości – słowem atmosfera w gronie pedagogicznym jest dość napięta. Już małe debaty pozwoliły spojrzeć na problem zmian w sposób zdystansowany. Konieczność znalezienia argumentów na zadany teamat – zmiany są dobre, zmiany są złe – pozwoliła dostrzec też szanse jakie daje przekształcenie. Duża debata zapoczątkowała zaś wyciąganie (bez zbędnych emocji) tematów, które gdzieś się tliły, ale nikt do tej pory głośno o nich nie mówił. Dzięki tym warsztatom  zapoczątkowaliśmy proces konstruktywnego rozmawiania w gronie pedagogicznym.

Tymczasem pierwszo i drugoklasiści szkolili swoich kolegów z tej metody. W większości klas odbyło się to z bardzo pozytywnym skutkiem. W jednej tylko klasie dziewczyny nie potrafiły sobie poradzić z chłopcem, który kompletnie nie mógł się dostosować do „nie odbijania piłeczki”.

Jednak wymienione aktywności to właściwie wszystko „produkty” uboczne programu, swoiste bonusy, jakie otrzymaliśmy za udział w tym projekcie. Właściwy debata CoResolve dotycząca uchodźców, odbyła się dopiero 6 czerwca czyli po gorącym egzaminacyjnie  dla  trzecioklasistów czasie. Uczestnikami jej byli uczniowie i uczennice czterech klas trzecich i grupka pierwszaków.

Odbiór działania

Prawie jednogłośnie stwierdzono, że ta metoda jest dla każdego zupełnie nowa. Jedni byli nią wprost zachwyceni, twierdząc, że w ten sposób mogli w spokoju porozmawiać, a także racjonalnie i obiektywnie poszukać odpowiedzi na pytania, drudzy natomiast nie podzielali zachwytów kolegów. Uczniowie, którym ta metoda nie przypadła do gustu, często zarzucali jej, że nie pozwala ona na starcie opinii i nie przypomina w ogóle dyskusji.