:"nie wiedziałam, że tak można oglądać film"

"kiedy jeszcze raz tak będziemy się kłócić"

 "myślałam, że się rozpłaczę przy wszystkich"

 "teraz nauczę mamę oglądania filmów". 

 

opiekunka projektu: Justyna Zidek
szkoła: Szkoła Podstawowa nr 18
zakres działań: wybrane klasy
metoda: edukacja filmowa
temat: przemoc w szkole

Główne działania podejmowane przez grupę projektową

Po warsztatach z trenerem wybrani uczniowie przystąpili do przygotowań, aby takie same (lub podobne) warsztaty zaproponować rówieśnikom. Niestety, nie zdecydowałam się na całą klasę, a jedynie na 6 osób z klasy, które przekażą zdobyte umiejętności dalej. Najwięcej czasu poświęciliśmy na znalezienie odpowiedniego filmu, nie chcieliśmy korzystać z kreskówek z You Tuba, dla nas miało to być wydarzenie filmowe. Po burzliwych konsultacjach, fragmentach filmów i kłótniach, udało się w końcu wybrać film- w mojej ocenie bardzo trudny - "Siedem minut po północy". Przyznam, że po obejrzeniu filmu w całości, nie bardzo wiedzieliśmy, jak to zrobić. Uczniowie krok po kroku spróbowali odtworzyć to, czego sami się nauczyli podczas warsztatów z trenerką. Obserwując ich pracę, naprawdę widziałam efekty. Słysząc, jak 10-latki dyskutują ze sobą, uznałam, że już same przygotowanie do przeprowadzenia warsztatów metodą edukacji filmowej są wartościowe. Dosyć o przygotowaniach. W końcu ruszyliśmy na warsztaty do równoległej klasy 4. Tak jak się spodziewaliśmy film zrobił na uczniach duże wrażenie. Na potrzeby naszego spotkania skupiliśmy się na scenach przemocy w szkole, bezradności głównego bohatera, codziennej walce z "wszystkimi potworami". Skorzystaliśmy także z okazji i uświadomiliśmy uczniów, jaka jest różnica między złością, agresją a przemocą. Uczniowie doskonale odnaleźli te wszystkie zjawiska w filmie.
 

Odbiór działania

Najbardziej mnie zaskoczyło, że atmosfera podczas oglądania filmu, a także podczas rozmów była refleksyjna, wręcz wzruszająca, a mimo wszystko towarzyszyła temu pozytywna energia. Dyskusja po filmie wywoływała silne emocje, padały stwierdzenia tj. “nie wiedziałam, że tak można oglądać film”, “myślałam, że się rozpłaczę przy wszystkich”. Uczniowie chętnie zabierali głos i konfrontowali swoje stanowiska.

 

O metodzie

Mocne storny: Myślę, że mocną stroną metody edukacja filmowa jest "sympatia" uczniów do oglądania filmów, a także możliwość przygotowania się prowadzących do działań, pytań, zadań. Na pewno mocną stroną jest możliwość kierowania dyskusją, naprowadzania uczniów na interesujące nas zagadnienia.

Słabe strony: Słabą stroną metody są upodobania dzieci w zakresie oglądanych filmów, najlepiej by były to kreskówki, filmy akcji itp. Za słabą stronę mogę uznać także w pewien sposób wyuczone refleksje dotyczące filmu, stereotypy, którymi kierują się uczniowie, a także początkowa niechęć do mówienia o emocjach, uczuciach.

 

Typ Artykulu: