Sosnowiec

"Co się stanie, jeśli nikt z widowni nie przerwie spektaklu?" "Po wejściu tej pierwszej osoby postać Majki jeszcze bardziej się pogrążyła. Nie ma wyjścia z tej sytuacji!" "Najtrudniejsze było dostosowanie się do tego, co zrobiła osoba, która zamieniła Majkę. Bałem się, że to nie wyjdzie."

 

opiekunka projektu: Joanna Waszkowska
szkoła: Prywatna Szkoła Podstawowa nr 5
zakres działań: szkoła
metoda: Teatr Forum
temat: "Jak nastolatkowie mają rozmawiać z rodzicami na trudne tematy i jakie mogą być skutki braku rozmowy?"

 

Główne działania podejmowane przez grupę projektową

Przy ustalaniu trudnego tematu okazało się, że najwięcej odpowiedzi dotyczyło spraw dojrzewania, odnalezienia się w grupie, ale po sprecyzowaniu dziedzin uczniowie sami dostrzegli, że źródłem jest brak umiejętności rozmawiania z rodzicami. Po przedstawieniu tej informacji rodzicom na zebraniu, oni również stwierdzili, że trudno im rozmawiać, bo nierzadko są to sprawy krępujące lub boją się posądzenia o nadmierne ingerowanie. Dużym wsparciem dla rodziców okazał się wykład dra M. Kaczmarzyka na temat mózgu nastolatka, jednak nadal wielu twierdziło, że bardzo trudno jest wiedzę zastosować w praktyce. By pogłębić rozumienie tematu, przeprowadziłam z uczniami debatę metodą Co-Resolve. Bardzo im się spodobało to, że celem nie było dojście do konkretnego stanowiska, a wysłuchanie siebie nawzajem. Uczniowie przeprowadzili również ankietę wśród gimnazjalistów i drugiej klasy szóstej z naszej szkoły. Okazało się, że ich ustalenia wstępne znajdują odzwierciedlenie w wynikach ankiety.

Uczniowie zdecydowali się na pracę z metodą teatru forum. Przy opracowywaniu własnego scenariusza przedstawienia uczniowie bazowali na scenkach, wypracowanych podczas warsztatów. Podczas prób uczniowie sami wprowadzali zmiany i dodawali dodatkowe elementy. Rolą nauczyciela było tylko dopilnowanie, by trzymali się tematu.

Początkowo uczniowie mieli duże trudności z otwartością na scenie, a sami założyli, że dobrze by było, gdyby cała klasa grała w przedstawieniu. Z tej przyczyny wzięli udział w warsztatach ruchu scenicznego oraz emisji głosu. Uczestniczyli również w przedstawieniu Teatru Artens "Tacy jak my" na temat trudności nastolatków, co pozwoliło na wzbogacenie uczniowskiego spektaklu o nowe treści.

Spektakl grany był dwukrotnie. Pierwszy występ miał charakter próby (na widowni klasa szósta oraz gimnazjum), drugi podczas Dnia Projektu połączone z debatą. Podczas pierwszego występu przedstawienie przerywał joker dwukrotnie, mimo to osobie, która weszła w rolę głównej bohaterki nie udało się naprawić relacji ani znaleźć dobrego wyjścia. Świadczyć to może o silnej potrzebie uczenia się sposobów rozmowy. Dlatego założyliśmy w klasie Klub Dobrej Rozmowy.

Odbiór działania

Uczniowie bardzo się zaangażowali w działania warsztatowe oraz w przygotowywanie do spektaklu. Nie zostały one zdominowane przez wybrane osoby, a grać chcieli wszyscy, zachęcili również do udziału w warsztatach drugą klasę szóstą, co wpłynęło na stworzenie silniejszych więzi między nimi, organizowanie wspólnych działań (np. wyjazd na pięciodniowy Euroweek). Podczas rozmowy o wynikach działań zauważyli, że metoda teatru forum bardziej diagnozuje widownię, niż to, co przedstawiają aktorzy. Zauważyli, że skoro nikt z widzów nie potrafił znaleźć lepszego rozwiązania w postępowaniu bohaterki, to oznacza, że problem przez nich zdiagnozowany jest powszechny.

Relacje w mediach:

 https://www.facebook.com/twoja.przyszlosc/posts/1417515914926198 http://youngface.tv/trudne-tematy-wyciagamy-je-z-szafy/ http://szkola.psp5.pl/index.php?call=135&news_id=1999

 

O metodzie

Metoda teatr forum, dla uczniów bardzo atrakcyjna, bo nie da się w niej wszystkiego przewidzieć (np. tego, jak zareaguje widownia albo jaki kształt ostatecznie przyjmie spektakl, gdyż powstaje on na bazie dyskusji, a nie w oparciu o zewnętrzny scenariusz). Trudne: utrzymanie dyscypliny podczas prób oraz debat. Dużą pomocą byłą debata chodzona, choć i tu należało często interweniować, by nie odbiegano od tematu i słuchano się nawzajem. Trudnością była również rozpiętość tematyczna i ustalenie tego, co stanowi źródło.

Mocne strony: Zgranie uczniów, nauka słuchania się nawzajem, skupienie na temacie, wyjście z tematem poza klasę, zaangażowanie widowni.

Słabe strony: Za mała ilość warsztatów, nieobycie ze sceną, trema, zbyt duża ilość pomysłów i konieczność wybrania kilku, by treść spektaklu była przejrzysta.