Kłobuck 2

Imię i nazwisko: Anna Neczajewska-Kozińska, Dorota Ciemięga

Szkoła: Szkoła Podstawowa nr 3 w Kłobucku

Trudny temat: Bez ograniczeń? – Wolność wyrażania opinii.

Metoda: kampania społeczna

Główne działania.

Grupę projektową tworzyli chętni uczniowie klas II i III gimnazjum. Nasze działania rozpoczęliśmy od wyboru metody pracy oraz rozpoznania problemu – sformułowania trudnego dla naszej społeczności tematu. Ustaliliśmy, że będziemy pracować metodą kampanii społecznej. Uczniowie przeprowadzili sondaż wśród dziewięciu zespołów klasowych (ok. 200 osób) , z którego wynika, że nie podoba nam się brak tolerancji dla odmienności (spowodowanej np. niepełnosprawnością, niezamożnością i in.), problemem są używki czy izolowanie innych  oraz obawa przed  uchodźcami, jednak zdecydowana większość respondentów zwróciła uwagę na niewłaściwe słownictwo stosowane w bezpośrednim kontakcie i w sieci (np. przezywanie, obrażanie innych, wulgaryzmy). W ten sposób udało nam się wybrać temat – zdecydowaliśmy, że działania wymierzone będą przeciw wulgaryzmom, mowie nienawiści, naszym celem będzie uświadomienie uczniom, że istnieją granice wolności słowa. W czasie zajęć wiedzy o społeczeństwie poinformowano uczniów o wynikach sondażu i zachęcono do wykonania pracy plastycznej lub nagrania krótkiego filmu przedstawiającego zaobserwowany problem.

Opis działań:

Przedstawiciele uczniów klas VII oraz gimnazjaliści uczestniczyli w zajęciach warsztatowych prowadzonych przez uczennice kl. II a: Emilię i Oliwię oraz uczniów kl. III e:  Mikołaja i Jana (pod opieką pań Ciemięgi i Neczajewskiej – Kozińskiej). Zaczęliśmy od poszukiwania odpowiedzi na pytania: Czy możemy mówić wszystko (bez ograniczeń)? Skąd się biorą stereotypy? Co jest istotne przy przyswajaniu i przetwarzaniu informacji? Następnie Janek i Mikołaj, w oparciu o „ZAKŁADKI. Przeciwdziałanie mowie nienawiści w sieci poprzez edukację o prawach człowieka” przeprowadzili  kolejną część zajęć, w trakcie których uczestnicy odgrywali role w symulacji rozprawy sądowej, analizując autentyczną sprawę, którą skierowano do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Warto podkreślić, że uczniowie, którzy wcielili się w role sędziów, wydali wyrok zbliżony do orzeczenia Trybunału. Uczestnicy sformułowali wnioski, będące odpowiedzią na pytanie, dlaczego wolność wyrażania opinii jest tak ważna. Następnie poszukiwaliśmy granic wolności wyrażania opinii. Uwzględniliśmy pojęcia pomówienia i zniewagi, obrazy uczuć religijnych (co za nie grozi), problem występowania pod pseudonimem w sieci, posiadania „ciętego języka” w miejscach publicznych. Zachęcaliśmy do zaprzestania używania wulgaryzmów i mowy nienawiści.                                                         

5. 12. 2017 obchodziliśmy w naszej szkole DZIEŃ BEZ WULGARYZMÓW I MOWY NIENAWIŚCI, zachęcając, by świętowanie trwało cały rok. Na drzwiach sal lekcyjnych zawisły hasła zachęcające do zmiany (np. „Zastopuj HEJT!”,  „Posprzątaj swój język!”, „Słowa z marginesu nie dadzą Ci sukcesu” czy „Dbajmy o kulturę języka!”), uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w zajęciach, podczas których zachęcaliśmy do zmiany zachowania. Przekonywaliśmy, że hejtowanie, stosowanie wulgaryzmów nie sprawia, że jesteśmy atrakcyjniejsi – przeciwnie – obrażanie innych nie jest modne i nie imponuje, nie wzbudza szacunku. Jak powiedział  ks. Jan Twardowski:  „Wulgarny język świadczy o wewnętrznym chamstwie”. W przygotowanej prezentacji multimedialnej nie mogło zabraknąć użytecznych porad, jak przestać przeklinać czy informacji na temat treści udostępnianych w sieci (np. by postarać się przeczytać wszystko, co zamieszczamy, „oczami kogoś innego”).

Mocne i słabe strony metody:

Mocną stroną jest niewątpliwie pozytywny odbiór wdrażanych działań. Wybór metody sprawił, że udało nam się dotrzeć do większości dzieci i młodzieży uczęszczających do naszej szkoły. Wiele osób aktywnie włączyło się w realizację projektu.  Uczniowie w czasie warsztatów otwarcie przedstawiali swoje poglądy oraz uwagi na temat zaobserwowanego problemu. Powstały filmiki nagrane przez uczniów, które wykorzystałyśmy w trakcie kampanii.

Słaba strona – ilość czasu potrzebna na przygotowanie i wdrożenie działań.