Kędzierzyn- Koźle
Imię i nazwisko: Agnieszka Nowak
Nazwa szkoły: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 16 (dawniej Zespół Szkół Miejskich nr 4) w Kędzierzynie- Koźle
Trudny temat: Relacje w szkole
Metoda: warsztat połączony z kampanią społeczną
Grupa projektowa liczyła pięć uczennic z klas gimnazjalnych (2 i 3) i jednego ucznia z klasy siódmej szkoły podstawowej. Byli to uczniowie z trudnościami w nauce bądź w zachowaniu, korzystający ze wsparcia świetlicy socjoterapeutycznej naszej szkoły. Na początku uczniowie byli żywo zainteresowani zarówno samym projektem jak i tematem. W miarę działań zaangażowanie falowało z różnym natężeniem. Raz szliśmy jak burza, raz brakowało nam energii. Zawsze jednak były przynajmniej dwie osoby, które się nie poddawały zniechęceniu. Pod koniec wszyscy byliśmy już lekko zmęczeni, ale też bardzo zmobilizowani by dokończyć działania.
Był to temat, który najczęściej podawali uczniowie i który najbardziej żywo ich angażował. Najwięcej o tym mówili, dotykał ich najbardziej osobiście i chyba tez najbardziej go czuli. Co prawda w połowie działań pojawił się pomysł by zająć się innym tematem, jednak zgodnie uznaliśmy, że dokończymy ten, a najwyżej później zabierzemy się za następny (nic przecież nie stoi na przeszkodzie).
Mocne i słabe strony metody to:
Mocne strony - daje przestrzeń do rozmowy, angażuje bezpośrednio zarówno grupę projektową jak i szersze grono uczniów czy nauczycieli (bądź nawet rodziców).
Słabe strony - omówienie wniosków w szerszym gronie jest zależne od osób trzecich.
Słabe strony - omówienie wniosków w szerszym gronie jest zależne od osób trzecich.
Opis działania:
Najpierw wybraliśmy temat - każdy otrzymał małe karteczki na których piał tematy, które są dla niego ważne, a na które nie ma miejsca w szkole lub zbyt mało się o nich mówi. Następnie zgłębialiśmy temat w małej grupie projektowej, przyglądaliśmy się mu z różnych stron i perspektyw, analizowaliśmy jaki jest stan tych relacji i czemu jest taki jaki jest, co na to wpływa, co jest potrzebne do zmiany, co powinno się zmienić. Później zastanawialiśmy się także jakie działania w tym obszarze warto by było podjąć. Zdecydowaliśmy się na połączenie formy warsztatowej z kampanią społeczną na terenie szkoły. Chcieliśmy zaangażować większą grupę uczniów, nauczycieli i rodziców, jednak nie chcieliśmy pozostać na samych hasłach. W małej grupie przygotowalismy plakaty zachęcające do rozmowy i podejmowania zmian w relacjach. Forma warsztatowa polegała na tym, że uczniowie i nauczyciele pracowali na kartach z niedokończonymi zdaniami, na których pisali na jakie zachowania strony przeciwnej się złoszczą, z powodu jakich zachowań jest im przykro (czyli jakie zachowania im przeszkadzają i utrudniają budowanie dobrej, satysfakcjonującej relacji), w wyniku jakich zachowań drugiej strony czują radość bądź wdzięczność (czyli co działa dobrze w tych relacjach i kiedy są one satysfakcjonujące), oraz jakich zachowań drugiej strony potrzebują by dobrze się czuć we wzajemnych relacjach. Nauczyciele pisali swoje listy do uczniów, a uczniowie pisali wspólnie listy do nauczycieli. Zebrane informacje przepisaliśmy na plakaty, opatrzyliśmy graficznie naszymi plakatami zachęcając do rozmowy i przed planowanym zebraniem z rodzicami wywiesiliśmy na korytarzach naszej Szkoły, aby również rodzice mogli się zapoznać z efektami pracy. Ostatnim etapem naszej pracy było przepisanie listów na komputer, wydrukowanie, zaadresowanie, podpisanie i wręczenie nauczycielom w kopertach podczas zebrania z rodzicami. Dodatkowo nauczyciele otrzymali listy do uczniów aby mogli je wykorzystać na godzinach wychowawczych w swoich klasach. Na sam koniec my podsumowaliśmy swoje działania i ich efekty oraz zebrane informacje w naszej małej grupie projektowej.
Linki do mediów:
Informacje na stronie szkoły:
Typ Artykulu: